Gedichten


Gedichten van de actieve leden van Aldichter:

Alziendhandje

Op het scherm volgen we een wolk van stippen, één ervan ben jij.
Ergens op de rotsen van Gilbraltar, halverwege, wacht je nu.
Jij weet dat lucht geen warme handen heeft boven zee. Je wacht
op eigen kracht. Duizend kilometer en nog meer, zullen we meegaan
met jouw vleugelslag, hemelwegen, alle meters meten die je vliegt of zweeft.

Ergens in jouw vogelhoofd moet ook een schermpje zijn
waarop jij bossen en velden ziet, ook al heb je die nog nooit gezien.
Worden ze, tjirpend en krioelend, groener, elke kilometer die je vliegt?

Ons weten is niet machtig, ons oog
kan jou niet behoeden als je valt.
We zullen je vangen in een lijnenspel.
Je bestaat in coördinaten.

En wie volgt mij, welk puntje in welke grafiek ben ik, zoals ik hier nu zit
en denk aan jou of als ik kikkers tel, vanavond, bij de sloot?

© Frouke Hansum


Je hand

handjeKlein handje,
Je grijpt, je knijpt,
Ongecontroleerd en zonder doel,
Je speelt kiekeboe, je wijst,
Je doet van alles en een heleboel,

Lief handje,
Je tekent, je rekent,
Je schrijft geconcentreerd zinnen op papier,
Je maakt mooie en onverwachte keuzes,
Je gaat links en rechts op jouw manier

Mooie hand,
Je verveelt, je streelt,
Je studeert en je leert,
Je slaat van je af omdat je ruimte wil,
Je bedenkt en creëert,

Zorgzame hand,
Je troost, je knuffelt,
Je draagt liefde en soms ook last,
Je wiegt en je verschoont luiers,
Je klust, je poetst en je wast,

Wijze hand,
Je wordt teder en komt tot bezinnen,
Je hebt al die tijd hard gepoetst en geklust,
Nu is er vrijheid in de vertraging
Je wijsheid wordt omarmt en gekust,

Doorleefde hand,
Serene rust.

©  Elske Bakker




De tijd is daar

tijd

Tinnen soldaatjes vallen over
vrouwen in fluwelen rokken
spijkers in te trage lokken

mannen op kale velden winters op bebaarde helden
krijsen Hooglied in het licht
ritsen nacht en onheil dicht.

Kinderen verborgen
het land van koele nevels
maar paradijs scheurt dorstig open
een ieder die er ooit wil lopen

ik had het gezien ik wist het daarom zeker
mijn vader draaide er de dagen
met sleutel uit de klok
gestolen uren kwamen, nooit meer in gelid.


© Mieke Peeters




VERLICHTING

verlichtingDe zon zit me na. Met lange gele
voeten schopt zij mijn schaduwen opzij.
Ik kan me voor de zon niet verbergen,
blauwe plekken werken als schijnwerper.

Ook de maan doet mee. Die belicht brutaal
mijn donkerste hoeken, ’s nachts nog wel.
Nu verbergt mijn stratenplan mij niet meer.

Dode mijngangen zijn het en lege
boorputten waarin ik voor je wegkruip.

Je aankijken, dat durf ik niet, ik weet:
het is jouw licht dat mij zelfs hier doorstraalt.

 

PARACHUTIST

grasEr valt een parachutist uit de lucht, zomaar.
Het vliegtuig volgt onverstoord haar witte baan.

Er is een noodparachute, die niet open gaat.
De parachutist komt zomaar uit de lucht gevallen,

een weiland ligt onbarmhartig voor hem klaar.
De koeien op stal en geen boer in de buurt,

de parachutist komt zomaar uit de lucht gevallen.
Zelfs na zeven dagen niemand die hem mist.

Zomaar gesprongen, gevallen in de winterkou,
nergens dat valscherm dat hem wel opvangt.

Hij valt. Of springt. Om het gat huilt het gras,
bleek voor een dag, straks weer groen boven een kuil.

(Aantekening: naar een voorval op vliegveld Teuge, 12-2012)

 

IN HET MUSEUM

museumVertrouwde voorstellingen openen de wand:
Het dorp aan de rivier, een molen op de dijk.
Boten liggen op de oever schuin, geborgen.
Een vrouw leest stil in een boek, het raam een spiegel.

Ik kijk vaak naar die roerloze wolken, de brief
Die aan haar hand ontvalt. Haast kan ik het kraken
Van strenge winters horen, kou die barsten trekt
In te strak gespannen doeken, ijsberichten.

Achter mijn rug verdonkeren vooruitzichten.
Ik kan niet omkeren - in geschiedenissen
Ingelijst blijven moet ik. En traag uitharden
In vertrouwde voorstellingen, verleden tijd.


© Cees Noordhoek



3 wenken voor een gelaagd kunstenaarschap

3 wenken

een scheet in een volle kamer
heeft meer impact dan één op de hei
effect is timing, context is framing

schilder een witte kamer zwart
en de witte kat wordt zichtbaar
met andere woorden: met andere ogen

op een zilveren schaal ligt Flappie
een godenzoon wordt gekruisigd
kortom: kill your darlings - halleluja

© Geert van der Wijk




aldichter